Vertrek, 4 augustus 2018

Alles klaar, alles gezegd en geregeld!

Het is half 8 als ik echt het dorp Ruinerwold verlaat.

Ben wel 3x terug gegaan  omdat ik wat vergeten was😬

Het is nog goed te doen qua warmte.

Tyson voelt mijn spanning en is ook wat onrustig.

Eenmaal op de snel weg neemt hij zijn plaats in en legt zich erbij neer letterlijk.

We rijden via Assen naar de grens. Het is al redelijk warm maar het gaat goed. Moet wel tanken want de tank gaat snel leeg....shit vergeten te tanken. Paniek momentje nr.1 en er zullen er meer volgen helaas.

Bij de grens aangekomen getankt na veel getreuzel om de automaat voor de pas te vinden en de tranen lopen over mijn wangen.

Bij de politie achter de camper in de schaduw neergezet en Tyson lekker eten gegeven en laten lopen. Alles is nieuw en er wordt flink gesnuffeld en geplast. Natuurlijk los en zonder muilkorf wat echter niet mag maar ik voel een tweestrijd in mij en mocht  het nu fout gaan dan heb ik een reden om terug naar huis te gaan.

Natuurlijk gebeurt er niets en iedereen die langskomt lacht, aait en gooit het touw weg. Dan zelf ook maar eten want ik besef dat ik gisterenmorgen voor het laatst gegeten heb😩 stress...... raar dingetje.

We rijden een uurtje en stoppen weer, Tyson heeft het warm, de omvormer  is te licht voor de blower en dan de ramen maar open.

Blikje cola gekregen van José ( noodpakket) komt goed van pas en Tyson lekker water.

Onze weg weer volgen en daar is paniek moment 2.

In een flits is daar een bord met omleiding > 25 ton volg en zie een camper( kleiner dan de Fenix) erheen schieten. Ik ben te laat😬 gauw Dick gebeld . Lekker blond , Fenix weegt 2500 kg en weet nu weer dat PKW personen auto is en dat hij daaronder valt. Stress .....raar dingetje

Wat is het fijn zo’n maatje die er voor je is 24/7 en mijn dank is dan ook groot aan zijn vriendin Liesbeth🙏🏻

Het 3e paniek momentje volgt vrij snel na het herstel van de 2e een tunnel. ( weet niet hoelang maar het was een korte achteraf) Weet niet waarom maar de tranen vloeien en het donker maakt me angstig als of ik de verbinding met de hemel kwijt ben. Tyson sprong op en legde zijn hoofd op mijn schot en met mijn hand op zijn kop kom ik door de tunnel heen. Wat een ellende en spreek met mijzelf af dat dit zo niet langer kan, het is klaar nu!

De camping die ik in de route had staan was duur en heb een andere gezocht. Helaas was deze weg en opzoek naar weer een andere. Kwam midden in het bos uit, lekker koel bij een soort voetbalveld. Alles klaar gezet, doet de koelkast het niet op gas grrrrr..... niet handig met dit weer en dus maar weer boel ingepakt en opzoek naar een andere die wel stroom heeft. 

Sta op een prachtige plek een park aan een meer waar veel te zien is. Lijkt op het Vondelpark in Amsterdam maar dan groter.

Tyson blij en gespeeld met andere honden in het water en los zonder muilkorf. Iedereen is aardig voor hem en met half Duits / Engels en eigen verzinsel van woorden snappen ze me wel.

Laat gegeten, salade met een rosé en rond 23.30 uur mijn bed in.

We blijven morgen maar nog een dagje staan!

Pfffff wat een dag!